Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ




«Αν είχα την ευκαιρία  δεν θα άλλαζα τίποτα απ’όσα έχω ζήσει»..

Μπαρούφες.. Μισώ αυτή τη φράση.  Και φοβισμένη ψευτιά που κρύβει μέσα της.

 Ίσως να την δικαιολογούσα στα πολύ νεαρά άτομα ή σε άτομα που έζησαν μέσα σε μια προστατευτική φούσκα  όλη τους τη ζωή και κοιμούνται ακόμα τον ύπνο του δικαίου. 

Άλλα μου την σπάει να την ακούω ξανά και ξανά από άτομα που έχουν περάσει από χίλια μύρια κύματα.  Που έχουν πονέσει τον εαυτό τους ή/και άλλους.  Που έχουν  χάσει κομμάτια από τη ψυχή τους. Που έχουν μια μόνιμη τρύπα στη ύπαρξη του η οποία δεν κλείνει με τίποτα..

Δεν μπορεί. Κάτι θα ήθελες να αλλάξεις  ρε φίλε..

Την μέρα που είπες πιο πολλά ή πιο λίγα απ’ όσα έπρεπε να πεις.

Την μέρα που έδωσες πιο πολλά η πιο λίγα απ’ όσα θα ήθελες να δώσεις..

Την μέρα που άφησες  κάποιες καταστάσεις  αντίθετες με τα πιστεύω σου να υπάρξουν.

Την μέρα που έχασες από τη ζωή του παιδιού σου γιατί ήσουν πολύ busy with your deadlines.

Την μέρα που άφησες  «την ευκαιρία» να ξεφύγει απ’ τα χέρια σου λόγω εγωισμού.

Κάτι.  Ότιδήποτε.  Απλό ή περίπλοκο.

Τώρα θα μου πεις, αν κάτι  άλλαζε – όσο μικρό και ασήμαντο-   τότε πιθανόν να άλλαζε όλη η ροή της ζωής σου. Και η ουσία της. Κάτι σαν το υποτιθέμενο φαινόμενο της πεταλούδας…

Ίσως. Δεν ξέρω.

Αλλά ίσως και όχι. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει γιατί χωρίς ένα γεγονός είναι αδύνατον να γνωρίζουμε την εξέλιξη μιας ζωής.

Και άλλωστε η ουσία δεν είναι αυτή... 

5 σχόλια:

  1. That's wahy we have to live life to the maximum. Για να μπορείς να κοιτάξεις πίσω και να πεις ότι ναι, είπα όσα έπρεπε να πω, ναι, έδωσα όσα έπρεπε και κάτι παραπάνω, και ναι, πλήρωσα, αλλά τουλάχιστον δεν έκανα εκπτώσεις στα πιστεύω μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @tinkerbell: I totally agree. Φτάνει να το καταλάβουμε νωρίς. Και ακόμα και τότε it's ok, να κάνουμε κάτι λάθος και σε κάποια φάση της ζωής μας να παραδεκτούμε ότι θα θέλαμε να είχαμε τη δύναμη να τ'αλλάξουμε. Έστω και αν αυτό δεν αλλάζει κάτι. To embrace our mistakes and our weaknesses. To accept the fact that we are human after all.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κανένας δεν είναι τέλειος άρα κανενός η ζωή δεν είναι τέλεια. Όλοι μας λίγο ή πολύ θέλουμε να την αλλάξουμε αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι τύπου "αχ η ζωή μου είναι χάλια"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι όπως το θέτεις συμφωνώ.
    Προσωπικά δε θα άλλαζα τις σχέσεις που επέλεξα (είτε ερωτικές, είτε φιλικές) ακόμα κι αυτές που μου βγήκαν λάθος και με πόνεσαν γιατί έμαθα μέσα από αυτές. Και στις ανθρώπινες σχέσεις η θεωρία δε μετρά μόνο η πράξη. Τώρα αν πόνεσα κάποιους αυτό θα το άλλαζα.

    Επίσης θα άλλαζα αρκετές επιλογές σε άλλα επίπεδα κι ας άλλαζαν τη ζωή μου. Μια χαρά θα ήταν τέτοιες αλλαγές.

    Αυτή η έκφραση που λες στην αρχή κρύβει πολύ εγωισμό και άγνοια πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαρτάται από τα συμφραζόμενα. Αν αυτή η έκφραση συνοδεύεται από υπερβολική δόση εγωισμού και άρνησης αυτοκριτικής, τότε δεν έχει καμιά αξία και κανένα νόημα. Αν όμως αποτελεί μια παραδοχή της σημερινής μας υπόστασης, τότε κάτι σημαίνει. Συμφωνώ όμως ότι όλοι μετανιώνουμε για πράγματα ή για στιγμές. Κλισέ, αλλά νομίζω πως συνήθως μετανιώνουμε για πράγματα που δεν έχουμε κάνει, γιατί όσα κάναμε -λάθη, σωστά- μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα. Το "δε θα άλλαζα τίποτα" όμως δε συνεπάγεται απαραίτητα το "δε θέλω να γίνω καλύτερος". Και πάλι, εξαρτάται από τα συμφραζόμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή