FACE OFF

Τελικά είναι πολύ εύκολο να χαρίζεις  μικρά κομμάτια απ’τη ψυχή σου κρυμμένος μέσα στις σκιές. Χωρίς πρόσωπο.  Εκ του ασφαλούς.

Έπεσαν οι μάσκες.  Καλώς ή κακώς.  Το πώς, είναι μια άλλη ιστορία .  Αν ήμουν μοιρολάτρης άνθρωπος θα έλεγα ότι ήταν γραφτό.   Επιλέγω όμως να πιστεύω ότι ήταν τυχαίο.. Κωμικοτραγικά τυχαίο.

Και εγώ είμαι ακόμα εδώ.  Το ίδιο άτομο.  Πάντα.

Το ίδιο άτομο που ένιωθες όμορφα να μοιράζεσαι  αυτά τα μικρά κομμάτια μαζί του. Μικρές στιγμές.  Ασήμαντες κάποτε.  Και άλλοτε σημαντικές.  Δικές σου.  Που αλλιώς θα κράταγες μόνο για τον εαυτό σου. 

Ίσως νιώθεις ότι σε πρόδωσα.  Και ίσως να έχεις και δίκαιο.  Δεν σκέφτηκα.  Αιφνιδιάστηκα.  Νίκησε ο αυθορμητισμός μου.

Αν μετάνιωσα;… Δεν ξέρω ακόμα.   

Ξέρω ότι μου λείπεις.  Πολύ. Και δεν μου είναι ευχάριστο ούτε να το νιώθω ούτε να το παραδέχομαι.  Μέσα από τον κυνισμό και το split personality που με χαρακτηρίζουν,  το αποδίδω στην πανσέληνο,  στην διακύμανση των ορμονών μου λόγω PMS και στην ηλίθια ρομαντική τάση που έχω να εξιδανικεύω καταστάσεις και ανθρώπους  - για την οποία παρεμπιπτόντως   είμαι πλήρως aware of και ρίχνω την ευθύνη  σε irrational thinking σύνδρομα για τα οποία ίσως ήρθε ο καιρός να αρχίσω intensive cognitive therapy.. 

Whatever the case, με το που έπεσαν οι μάσκες,  μπήκαν στη μέση χάσματα κοινωνικών «πρέπει και μη».  Και ο φόβος .  Και η καχυποψία.  Και το optical reality versus virtual reality.  Τελικά  δεν παίζει ρόλο το που ζει κάποιος, τα πόσα έχει δει και έχει μετρήσει στη ζωή και το πόσο σκληρά έχει προσπαθήσει να ξεφύγει από τα κατεστημένα.   Το γαμημένο  mentality made in Cyprus είναι αποτυπωμένο στα αρχέγονα κύτταρά μας μάλλον...

Κατά κάποιο περίεργο μαζοχιστικό λόγο αυτό με ανακουφίζει..  

Με τρομάζει η πιθανότητα για το αντίθετο.  Προτιμώ  την απομυθοποίηση από  την εξιδανίκευση - όσο και αν μια ζωή τρώω τη μούρη μου being delusional. .  Αλλιώς  δεν θα είχα λόγο να είμαι πλέον κυνική.  Θα ήταν πολύ όμορφο και τέλειο για να μπορέσω να το αντέξω. Και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω να ζω χωρίς τον κυνισμό μου.

Αυτό δεν αλλάζει το πόσο μου λείπεις γαμώτο..